Na een reis van 12 uur stapoen we 's ochtends om zeven uur op station Hospet, waar we een riksha-(scootertaxi) nemen en om half acht arriveren in Hampi's bazaar. De avond ervoor waren we op het station van Mysore in de trein gestapt, zodat we daar de nacht konden doorbrengen. Best aardig hoor: mer een paar schone lakens en een deken lukt het best om in te dutten.

Gisteren was onze dag niet bijster actief. We waren nog in Mysore en namen de bus naar de Chamoudi heuvels, waar we een prachtig uitzicht over de stad hadden en een tempel bezochten. In de middsg luierden we wat aan het zwembad van ons hotel.

Hampi is weer heel anders dan waar we tot nu toe waren. Vanaf het station waar we aankomen is het nog 12 km met de riskha en je waant je in een soort marslandschap met uit steen gehouwen tempels welke zich verzamelen rond Hampi. Hoewel het 's ochtends om 07:00 uur nog fris lijkt stuwt de temperatuur overdag snel naar een graad of 40.

In de ochtend, na een ontbijt lopen we wat tempels af. De tempels mogen slechts met blote voeten worden betreden. Hier loeren de apen schalks op hun buit. Mijn sandalen houd ik dus goed in de gaten. 's Middags komen nemen we de veerboot naar de andere oever van het plaatsje waar we in een restaurantje de koelte zoeken en uitkijken over een rijstveld waar de meest prachtige vogels zich maar niet of nauwelijks door de lens van ons oude fototoestel willen laten vangen.

Hampi bestaat uit twee delen, welke door de rivier worden gescheiden. Veel westerse touristen verblijven hier enkele dagen: de meeste, zoals wij ook, reizen door naar Goa. De ene helft van het dorpje is de bazaar met historische opgravingen en tempels. Omdat het tourisme veel schade aan dreigt te brengen aan deze historische opgravingen, grijpt de overheid inmiddels erg in. Hampi staat op de Unesco lijst van beschermde gezichten. Veel archelologen schermen gebieden af, waardoor het niet meer vanzelfsprekend is dat er overal toegang aan touristen wordt verleend. Wij verblijven in het oude gedeelte, maar langzamerhand wordt het verblijf in deze bazaar ontmoedigd en de oorspronkelijke bewoners krijgen een alternatieve locatie toegewezen.

In de bazaar gelden de hindoeistische normen en waarden. Hier wordt bijvoorbeeld aan toeristen geen alkohol geschonken. De andere helft van het dorpje, de overkant van de rivier, daar schenken de restauranthouders wat gemakkelijker een biertje of sterke drank. Omdat we morgen weer vroeg op willen, eten we we wat in de bazaar en zullen ons vroeg in onze eenvoudige hotelkamer terugtrekken.