ruudenalinenaarzuidwestindia.reismee.nl

Dag 19 en 20 Laatste dag Goa en weer terug in Mumbai

Gusteravond verliep niet veel anders dan die van de vorige dagen: lekker eten, dit keer geen cocktails maar Kingfishers (Indiaas bier) met onze vrienden ;-) uit Barcelona en vuurwerk op het strand. Gisteren nog een laatste dag op het strand van Goa. De ligbedden van ons hotel worden rond half 8 klaar gezet. Een aantal hardlopers komen voorbij op het strand. Zo'n Beach hut is zo gek nog niet. Vannacht zo nu en dan gewekt door het geblaf en gehuil van de straathonden (of strandhonden in dit geval). Opvallend is dat alle honden van hetzelfde ras zijn, we hebben geen enkel ander ras gezien. Tijdens het ontbijt volop in gesprek met twee Duitse mannen. Het lijkt wel of ze tegen elkaar aan het opbieden zijn om ons verhalen te vertellen. Een van de mannen heeft twee jaar in Mumbai gewoond, hij was journalist bij Der Stern. Interessante dingen over India gehoord.

Om 10:00 uur staat de taxi voor en in anderhalf uur rijden we naar het vliegveld van Goa. Bijna een aanrijding omdat iemand voor ons vol in de remmen moest voor een kudde koeien die plotsklaps over gingen steken. Om half 12 op het vliegveld en na diverse security checks vliegen we om 13:00 uur naar Mumbai. Om 14:00 uur gearriveerd en met de taxi naar ons hotel. Deze ligt niet ver van het vliegveld aangezien we morgenochtend al weer vroeg weg moeten en we inmiddels ervaring hebben met het verkeer hier.... We gaan nog wel naar een Mall, 20 minuten met de tuktuk. We zien weer zo veel en het blijft toch zo bijzonder en leuk. De Mall is niks aan dus we gaan met lege handen terug wederom met de tuktuk. In de buurt van het hotel nog nog een marktje, daar wat spullen gekocht.
We gaan nog wat eten en dan is onze reis zo goed als voorbij. India hebben wij ervaren als een prachtig land maar heeft ons extra doen beseffen hoe rijk wij in Nederland zijn en enorm georganiseerd en veilig. Wij willen jullie allemaal super bedanken voor de belangstelling en de leuke berichten!

Dag 18: Goa en Turtle Beach

Hoewel we vanochtend konden uitslapen, werden we toch al rond een uur of zeven wakker. Het zal het ritme van vroeg op staan zijn, wat niet eenvoudig valt te verbreken. Om kwart voor acht ontbijten we op het strand.

Met een stel uit Barcelona, die we in Hampi hebben leren kennen, hebben we afgesproken om samen naar het schildpaddenstrand te gaan. Een kilometer of vijf hier vandaan bevindt zich een strand, onder bescherming van de Indiase autoriteit, waar de grote groene schilpadden hun eieren leggen. 's nachts komen ze uit de zee en leggen hun eieren op het strand en graven ze in, waarna ze voor het ochtendgloren weer terug in zee verdwijnen. De schildpadden zien we niet, die zijn er ook niet elke nacht, maar wel vinden we drie afgeschermde plaatsen waar de eieren zijn begraven. De eieren liggen er 50 - 52 dagen in het hete zand en komen dan, circa 80 stuks in aantal, allemaal binnen een uur tegelijk uit. De plaatsen zijn gemarkeerd, de eieren zijn in alle drie plaatsen in februari gelegd

In de ochtend is de zee rustig en in de golven, op zo'n 50 meter van het strand zien we een paar dolfijnen met hun vinnen boven het water. Ook spotten we een aantal adelaars die in zweefvlucht over ons heenscheren.

We lunchen in een klein dorpje, vlak aan het schildpaddenstrand en genieten van de verse vis. Aline kiest voor de langoustines, Ruud voor de 'red snapper'. We laten ons langzamerhand rood verbranden in de verraderlijke zon.

We hebben de avond nog te gaan, en bereiden ons voor op de laatste dag in Goa..

Dag 17 Reis naar Goa en eerste indruk

De reis is indrukwekkend en de armoede hier is zeer indringend.

Vanmorgen om kwart over 4 gaat de wekker en om 5 uur staan we buiten te wachten op de riksja die ons op zou komen halen. Waar het tot nu toe buitengewoon goed ging, kwam deze niet opdagen. We lopen naar de rand van Hampi waar al wat mensen aan het opstarten zijn waaronder een dame die koffie en thee verkoopt. We geven aan een riksja nodig te hebben en ze grijpt direct naar haar mobiele telefoon en zegt "five minutes". Dan gaan wij maar even zitten om koffie en thee te drinken. Ze is nog deuk bezig deze te maken in haar stalletje als de driver aan komt rijden. Thee en koffie worden wat minder heet gemaakt door ze een aantal keren over te schenken en snel drinken we het op. De driver is niet gek en vraagt 50 Rupees meer dan wat wij op de heenreis kwijt waren: het is nog erg vroeg en wij moeten de trein halen. De trein komt drie kwartier later dan gepland maar dan gaan we richting Goa. We zitten dit keer niet in het treinstel met airconditioning, die was uitverkocht, maar in een sleeper. We zitten dus een grote groep mannen die luidruchtig praten, kaarten (geen idee wat voor spel) en rijst uit plastic zakjes eten. Alle afval wordt rechtstreeks uit het raam gegooid. Je wilt niet weten hoeveel afval er op en naast de rails ligt!

Als de trein een tussenstop maakt op een station komen er direct allemaal verkopers langs de ramen om water, frisdrank, thee, fruit en eten te verkopen. Tijdens de reis komen er ook regelmatig luid roepende mannen langs met hun etens- en drinkwaar.
Rond 3 uur kwamen we aan op het treinstation van Goa. We waren van plan een bus naar Patnem te nemen maar we zijn het reizen wat zat dus we nemen een taxi. De taxi rijdt, zoals bijna alle taxi's tot nu toe, als een dwaas. Met moeite wordt een kudde koeien ontweken want ja, die zijn heilig..... De koeien zijn werkelijk een verhaal apart, die lopen gewoon over de weg. Rond 4 uur zijn we bij het strand. Nu nog een Beach hut vinden en die vinden we gelukkig. Het is zeer basic, vooral de badkamer, maar we zitten direct aan het strand, wat willen we nog meer? Rond 5 uur nog even lekker in de zee en op het strand, daarna nog even opfrissen en vervolgens lekker bier/cocktail op het strand drinken, gevolgd door nog wat cocktails (want dat hoort op het strand) met een vegetable byriani. Mmmmmm. Een groep Engelsen beginnen spontaan Beatles songs te zingen met een gitaar erbij, er wordt vuurwerk afgestoken op het strand: vakantiegevoel ;-)

Dag 15 en 16, Mysore en Hampi

Na een reis van 12 uur stapoen we 's ochtends om zeven uur op station Hospet, waar we een riksha-(scootertaxi) nemen en om half acht arriveren in Hampi's bazaar. De avond ervoor waren we op het station van Mysore in de trein gestapt, zodat we daar de nacht konden doorbrengen. Best aardig hoor: mer een paar schone lakens en een deken lukt het best om in te dutten.

Gisteren was onze dag niet bijster actief. We waren nog in Mysore en namen de bus naar de Chamoudi heuvels, waar we een prachtig uitzicht over de stad hadden en een tempel bezochten. In de middsg luierden we wat aan het zwembad van ons hotel.

Hampi is weer heel anders dan waar we tot nu toe waren. Vanaf het station waar we aankomen is het nog 12 km met de riskha en je waant je in een soort marslandschap met uit steen gehouwen tempels welke zich verzamelen rond Hampi. Hoewel het 's ochtends om 07:00 uur nog fris lijkt stuwt de temperatuur overdag snel naar een graad of 40.

In de ochtend, na een ontbijt lopen we wat tempels af. De tempels mogen slechts met blote voeten worden betreden. Hier loeren de apen schalks op hun buit. Mijn sandalen houd ik dus goed in de gaten. 's Middags komen nemen we de veerboot naar de andere oever van het plaatsje waar we in een restaurantje de koelte zoeken en uitkijken over een rijstveld waar de meest prachtige vogels zich maar niet of nauwelijks door de lens van ons oude fototoestel willen laten vangen.

Hampi bestaat uit twee delen, welke door de rivier worden gescheiden. Veel westerse touristen verblijven hier enkele dagen: de meeste, zoals wij ook, reizen door naar Goa. De ene helft van het dorpje is de bazaar met historische opgravingen en tempels. Omdat het tourisme veel schade aan dreigt te brengen aan deze historische opgravingen, grijpt de overheid inmiddels erg in. Hampi staat op de Unesco lijst van beschermde gezichten. Veel archelologen schermen gebieden af, waardoor het niet meer vanzelfsprekend is dat er overal toegang aan touristen wordt verleend. Wij verblijven in het oude gedeelte, maar langzamerhand wordt het verblijf in deze bazaar ontmoedigd en de oorspronkelijke bewoners krijgen een alternatieve locatie toegewezen.

In de bazaar gelden de hindoeistische normen en waarden. Hier wordt bijvoorbeeld aan toeristen geen alkohol geschonken. De andere helft van het dorpje, de overkant van de rivier, daar schenken de restauranthouders wat gemakkelijker een biertje of sterke drank. Omdat we morgen weer vroeg op willen, eten we we wat in de bazaar en zullen ons vroeg in onze eenvoudige hotelkamer terugtrekken.

Dag14 Mysore

Vandaag een niet erg drukke dag gehad. Uitslapen lukt niet echt na twee ochtenden vroeg op dus lekker de tijd nemen voor het ontbijt. Om 10:00 u gaat het Mysore Palace open. Menig riksja rijder vraagt ons er naartoe te brengen en allemaal zeggen ze dat het paleis pas om half 11 open gaat. Ze willen op die manier dat wij toeristen eerst nog ergens anders naar toe willen en zij brengen ons wel ;-). Na wat omzwervingen komen we bij het paleis. Apart is het dat Indiase mensen een stuk minder hoeven te betalen dan foreigners, in dit geval 40 Rupees en 200 Rupees. We hebben dit bij menig entree gezien. Het paleis is prachtig, veel goud, geweldig glas in lood in de plafonds en de mooiste versieringen. We lopen er anderhalf uur rond met een koptelefoon op waarop uitgelegd wordt wat we allemaal zien. Tussen de middag weer even lekker zwemmen in ons hotel zwembad en in de middag eerst na de fabriek waar zijde wordt geklost en geweven en daarna wederom naar de bloemenmarkt voor nog wat foto's. Zometeen lekker uit eten, de rugzak weer inpakken. Morgenvroeg uitchecken, naar een tempel die 13 km buiten Mysore ligt. Eind van de middag naar het treinstation want we gaan dan met de nachttrein naar Hampi.

Dan even reageren op de reacties ;-)
De pinda's vindt Ruud niet zo lekker, ze zijn niet gebrand, de cashewnoten daarentegen zijn heerlijk.
Ja, ik heb poeder gekocht dus ik kan stippen maken voor wie maar wil....
Currycursus is in de maak ;-) ofnik ga aan de bak met veel etentjes organiseren, ahum

Dag 13 Mudumalay en Mysore

Ja, gisteravond hebben we meegedanst dus we kunnen nu een van de hindu dansen ;-). Het is op video vastgelegd. Helaas heb ik de speechende Ruud niet kunnen vastleggen aangezien ik geacht werd naast hem te staan en we een sjaal over onze gemeenschappelijke schouders gedrapeerd kregen......

Vanochtend om half 8 werden we opgehaald om wederom een onderdeel van het hindu festival te beleven. Dit keer het over hete kolen lopen door een aantal mannen en vrouwen voorafgegaan door allerlei rituelen alsook erna. Dit doen ze om hun zonden te laten vergeven en hun dienstbaarheid aan de goden te bewijzen. Heel bijzonder om te zien en bij te wonen. Daarna werden we nog uitgenodigd bij een van de medewerkers van het hotel zijn eigen huis. Een eenvoudig huis met vier kamers: een keuken, woonkamer, opslagkamer die tevens dienden als slaapkamer en een 'echte' slaapkamer. Een enorme moestuin bij het huis alsook geiten, een koe en twee honden. In het huis sliepen hij, zijn vrouw, zijn vader en een van zijn dochters. Zijn vrouw had bananenbeignets gebakken, heerlijk! Daarna terug naar het hotel, rugzakken inpakken, nog een klein ontbijt (na vier beignets pp zaten we al best vol) en toen met de jeep weggebracht naar het busstation. Ik rekende erop dat wij in een gewone bus zouden komen te zitten wat een zeer oude bus betekent met tralies voor de ramen en propvol zit, een soort gevangeniswagen. Dat bleek niet het geval, een kleine tourbus met voldoende ruimte kwam voorrijden dus dat was riant. In een kleine drie uur kwamen we aan in Mysore. Nog een olifant met een baby olifant gezien, zo leuk.

We hadden dezelfde ochtend nog snel een hotel geboekt in Mysore. We merken dat het wel fijn is een hotel te hebben op het moment dat we een plaats binnen komen. Het hotel ligt heel centraal en was wat duurder wat we tot nu toe gewend waren, wel 70 euro voor twee nachten :-) maar we hebben een rooftop zwembad. Wat was dat lekker na de busreis! Het is hier nl. in dit gedeelte van India erg heet, rond de 35 graden.

Na het zwembad de stad in, wat een overgang na de stille bush.... al dat getoeter weer en het drukke verkeer. We zijn naar een markt geweest waar ze verfpoeders in prachtige kleuren verkopen voor de stip op het voorhoofd, bloemenkransen van o.a. jasmijn, fruit, groenten en kruiden.

Vanavond lekker gegeten, tot nu toe vrijwel uitsluitend vegetarisch gegeten om darmproblemen te voorkomen. Dit lukt niet helemaal, we zijn beide al even de klos geweest. Vooral het water kan de boosdoener zijn. We drinken nogal eens koffie en thee dus dat kan een keer fout gegaan zijn. Water drinken we alleen uit flessen en zelfs onze tanden poetsen doen we met water uit een fles.

Morgen gaan we naar het paleis van Mysore, de zijde markt en tempels.

Dag 12 toy-train & mudumulai

Vandaag gaat de wekker al vroeg. Om vier uur staan we op om uit te checken. We porren de receptionist van het eenvoudige hotel in Mettapulayam wakker en gingen op weg naar het station, zodat we als eerste kaartjes konden halen voor de stoomtrein naar Ooty.

De trein, een echte ouderwetse, welke om het half uur met vers water moet worden bijgevuld, staat al blazend klaar en vertrekt stipt, volgens het rooster, om 07:10.

De trein is een onbeschrijflijke belevenis. Als haringen in een ton proppen we ons, samen met een enkele westerse, met de andere reizigers tussen de veel te krappe bankjes.

Het uitzicht is spectaculair en leidt via in rotsen uitgehouwen passages en smalle bruggetjes stijl omhoog naar Ooty, een oud koloniaal bergstation wat nu uitgegroeid is tot een ware theestad.

De frequente stops, waarbij het water in de locomotief wordt bijgetankt kunnen we even de benen strekken.

Om twaalf uur zijn we in Ooty waar we een kleine lunch nemen. De restauranthouder regelt een nacht voor ons in een wildreservaat, 'Wild haven' waar we rond twee uur in de middag aankomen. 'Wild haven' is een soort van parkje in een park. Losstaande 'bungalows staan naast elkaar en bieden als een hotel een slaapplaats en een douche. Het is een oase van rust met een uitkijktoren op een waterplaats, welke veel wild aantrekt.

Rond een uur of vier verschijnt een olifant. Het kollosale beest wordt aangetrokken door een tros bananen, en doet zich onder onze neus tegoed aan het lekkers. De herten grazen in onze achtertuin, soms loopt er een wild zwijn doorheen. Deze plek is werkelijk geweldig voor het spotten van wilde beesten. Naast de meest wonderlijke vogels zien we ook een stokstaartje en een pauw.

Vandaag zijn we de enige klanten in het park. Avonds kletsen we wat met de eigenaar, dineren we in ons eentje in het restaurant en gaan na enig aandringen met een medewerker na een naburig dorp waar een hindo-festival wordt gehouden.

Dag 11 Mettupalayam

Vanmorgen na het ontbijt en afscheid van onze reisgenoot van de afgelopen dag vertrekken we uit Munnar (komt van munnara wat drie rivieren betekent). We gaan met de taxi. Het geeft ons de mogelijkheid onderweg te stoppen want de weg naar Mettupalayam schijnt mooi te zijn met watervallen. Daarnaast moeten we met de bus driemaal overstappen en zouden de hele dag in de bus zitten als we al geluk hebben dat alle bussen aansluiten.

Wij rijden langs de theeplantage van Tata, een Indiaas conglomeraat. Gisteren kregen we het verhaal dat de theepluksters 500 Rupees per dag verdienen en van 8:30 - 11:30 en 13:30 - 15:30 uur werken. Vandaag horen we 300 Rupees en van 7:00 - 19:00 uur werken. Het theeplukken gebeurt nog steeds bij voorkeur met de hand. De bovenste drie blaadjes zijn de beste kwaliteit en machines kunnen dit niet 'zien'.
We rijden door een National Park maar zien helaas geen kudde olifanten en tijgers ook al niet :-( maar gelukkig wel heel veel vrolijke aapjes. We vervolgen de weg, het laatste gedeelte over een soort snelweg. Het gaat hard, we deden de veiligheidsriemen maar om. Apart dat in Nederland alles zo veilig is en we standaard de riemen omdoen en hier in India waar het verkeer een chaos is, echt onvoorstelbaar, en we dan de riemen laten voor wat ze zijn. Land's wijs, Land's eer.... Rond half 4 komen we aan in Mettupalayam. We hadden geen hotel gereserveerd, onze driver brengt ons naar een hotel wat we toevallig ook in de Lonely Planet hadden zien staan. Deze is niet ver van het treinstation waar we morgenochtend om 5:00 uur moeten zijn om kaartjes voor de Toy Train te bemachtigen. Er waren nog kamers dus goed geregeld :-). Alles geรฏnstalleerd in onze kamer en dan het stadje in. Eerst het treinstation opzoeken zodat we morgenochtend dit feilloos kunnen vinden en weten hoe we aan treinkaartjes moeten komen. Dit wordt ons goed uitgelegd op het station, wat wij domme toeristen niet direct kunnen vinden maar wij alle hulp krijgen. In deze stad komen niet veel westerse toeristen lijkt het wel want we worden frequent en steels bekeken. Mensen komen vragen waar we vandaan komen. Op een gegeven moment blijven we even kijken bij muziek met dans op straat en we worden direct aangesproken door een aantal mannen. Het is de dag van de Mother Language van UNESCO en er is een evenement voor georganiseerd. Of wij ook erbij wilden zijn. Uiteraard doen wij dat en meteen worden op de eerste rij stoelen plaatsgemaakt voor ons. We zaten direct achter de microfoon waar de sprekers hun woord deden. En ja hoor, ook Ruud werd gevraagd iets te zeggen over de moedertaal. Met verve heeft hij dat gedaan. Onze aanwezigheid werd beloond met ieder een Indiase sjaal en een foto van ons achter de microfoon. Wat een beleving!
In het hotel even een biertje gedronken en daarna de stad weer in. Het is een zeer levendige stad, we worden een aantal keren aangesproken, we eten een kleinigheid en dan terug naar het hotel. Morgen moeten we heel vroeg op.